Algemeen - Dagelijkse Feitjes

Kaoutar haalt uit naar buitenlanders: ‘Ga terug naar jouw eigen land’

Door Mischa P. / 30 april 2025

Kies nummer 2 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

De Nederlands Marokkaanse Kaoutar komt in haar video op social media met een boodschap aan alle buitenlanders, niet moslims en moslims in Nederland.

Ze is geboren en getogen in Nederland en heeft ook in Belgie gewoond. Vijf jaar geleden realiseerde zij zich dat de dingen die hier gebeuren haar totaal niet beviel.

In haar video zegt ze: ”Ik vroeg toen niet aan Nederland om zich aan te passen aan mij, toen dacht ik gewoon, nou het bevalt mij niet dus ik pak gewoon mijn kinderen en dan zijn wij gewoon weg als gezin.”

Als voorbeeld heeft ze het over een feestje. Als je op een feestje bent en het bevalt je niet, dan ga je toch ook gewoon weg.

In haar video besluit ze de kijkers een ander inzicht te geven: ‘‘Ik woon nu al vijf jaar in Marokko. Als morgen de derde wereldoorlog uitbreekt in Europa en Rusland valt Nederland binnen en alle Nederlanders en Belgen worden vluchtelinge want de geschiedenis herhaalt zich..”

”En ze pakken hun bootjes en willen oversteken naar Afrika en ze komen vervolgens in Marokko uit en gaan vervolgens lopen spenderen dat de LGabcdQ community hier normaal gevonden moet worden, dan sta ik als moslima ook op de barricade te roepen: ”Ga terug naar je eigen land”

Ze laat weten dat ze blij is in Marokko en van mening is dat mensen zich niet moeten storen aan Nederland en Belgie: ”Ga gewoon weg, zij zijn in hun eigen land.”

Op haar video komen vele reacties, zo schrijft een volger: ”We laten ons met 1 miljoen moslims door niemand wegpesten. Nederland is ook van ons.”

Weer een anders schrijft: ”En als bekeerling? Ik vraag niemand om aan te passen, maar een stuk acceptatie en respect zou fijn zijn.”

Dit bericht op Instagram bekijken Een bericht gedeeld door Kaoutar Tajjiou (@earnwithkaoutar)

CategorieAlgemeen Tagskomaf moslim

Kaoutar haalt uit naar buitenlanders: ‘Ga terug naar jouw eigen land’ Lees meer »

Moeder stuurt buurmeisjes om deze reden terug naar huis: ‘Ik vertrouw de duivel niet’

Door Mischa P. / 30 april 2025

Algemeen

Kies nummer 2 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

In een recente online video deelt een moeder haar beslissing om twee buurmeisjes, van 8 en 12 jaar oud, naar huis te sturen vanwege hun kledingkeuze.

De meisjes droegen volgens haar kleding die niet passend was voor een bezoek aan haar huis. Eén van de meisjes droeg een jurkje zonder legging, wat bij de moeder zorgen opriep.

“Wat ik niet voor mijn kinderen wil, wil ik ook niet voor hun,” verklaart de moeder in de video. Ze benadrukt dat haar huis wordt gedeeld met puberende zonen en andere mannelijke familieleden.

“Ik vertrouw de duivel niet,” voegt ze eraan toe, waarmee ze haar bezorgdheid uit over mogelijke verleidingen of ongepaste situaties.

De moeder hanteert strikte kledingregels binnen haar huishouden. Haar eigen dochters moeten zich bedekken, zelfs in het bijzijn van andere vrouwen. Deze normen past ze ook toe op bezoekers, ongeacht hun leeftijd.

Toen de buurmeisjes terugkeerden in andere kleding, vroeg de moeder of ze begrepen waarom ze eerder naar huis waren gestuurd.

De meisjes gaven aan het niet te begrijpen, waarop de moeder besloot haar standpunt uit te leggen. Ze benadrukte het belang van gepaste kleding in haar huis en de redenen achter haar regels.

De video heeft online tot veel discussie geleid. Sommigen prijzen de moeder voor haar duidelijke grenzen en bescherming van haar gezin.

Anderen vinden haar aanpak overdreven en betwijfelen of het sturen van jonge meisjes naar huis vanwege hun kleding de juiste boodschap afgeeft.

Deze situatie roept bredere vragen op over kledingnormen, gastvrijheid en de balans tussen persoonlijke overtuigingen en sociale interacties.

Het benadrukt ook het belang van communicatie en begrip tussen buren, vooral wanneer culturele of persoonlijke waarden verschillen.

Het is nog onduidelijk of de moeder en de ouders van de buurmeisjes verder in gesprek zijn gegaan over het incident.

Het voorval benadrukt het belang van open communicatie en wederzijds respect in buurtschappen.

CategorieAlgemeen Tagsgeloof islam kleding

Moeder stuurt buurmeisjes om deze reden terug naar huis: ‘Ik vertrouw de duivel niet’ Lees meer »

Leila snapt Nederlanders niet: ‘Zo hoor je absoluut niet met je ouders om te gaan’

Door Mischa P. / 30 april 2025

Algemeen

Kies nummer 2 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Leila is geboren in Nederland en geniet van het leven. Een leuke baan, fijne vriendengroep en een warme familie.

Haar ouders zijn 71 en 73 jaar en wonen sinds kort in een gezellig appartementje. ”Met mijn broers en zussen hebben we er een knus en warm huisje van gemaakt.”

Ze hecht heel veel waarde aan het familieleven en heeft met haar ouders en broers en zussen een zeer hechte band.

Voor haar ouders was het wel even wennen toen zij als laatst het huis uit ging en samen ging wonen. Met warme gedachten denkt ze terug aan de tijd thuis. “Het was druk, maar we waren altijd samen.”

Leila heeft inmiddels zelf een gezin. Ze heeft twee meiden en een jongen. ”Ik ben ontzettend dankbaar voor mijn kinderen.”

Zij en haar man hebben beiden een baan. ”Ik werk parttime als receptioniste bij een verzorgingshuis vlakbij ons huis.”

Vrijwel iedere dag gaat ze nadat ze haar kinderen heeft opgehaald van school even langs bij haar ouders. ”We gaan eigenlijk altijd wel even langs voor een kop thee.”

Haar vader gaat qua gezondheid behoorlijk hard achteruit. ”Hij heeft MS en daarbij komt kijken dat hij beginnende dementie heeft. Mama is helaas slecht ter been.”

Samen met haar broers en zussen probeert ze zo goed mogelijk haar ouders te helpen waar nodig. ”Je merkt dat hulp toch echt wel nodig is.”

“Het is zwaar om je vader in een toch wel snel tempo te zien aftakelen,” zegt ze terwijl ze haar handen in elkaar vouwt.

Het verdriet is zichtbaar in haar ogen. Haar vader kan steeds minder en daar haar moeder slecht ter been is, is hulp toch echt wel noodzakelijk.

”Met elkaar proberen wij zoveel mogelijk te doen voor onze ouders. We halen de boodschappen, doen het huishouden en gaan mee naar afspraken.”

In haar cultuur is zorg voor ouderen iets heel natuurlijks, iets waar geen vraagtekens bij worden gezet. “In Nederland stoppen partners en kinderen hun geliefde vaak in een verzorgingstehuis.”

”Godzijdank komt dat in onze cultuur haast niet voor,” vertelt Leila. Ze is ervan overtuigd dat zorg voor ouderen een verplichting is die je niet mag negeren.

Leila en haar broers en zussen zullen altijd een manier vinden om te helpen. “Het maakt niet uit hoe druk we zijn, wij zullen en blijven helpen.”

Ze begrijpt dan ook niet waarom het in Nederland vaak anders is. “Bij Nederlanders is dat niet zo vanzelfsprekend. Ze zijn druk met werken, hun gezin, en ze hebben vaak geen tijd om voor hun ouders te zorgen.”

Ze kijkt naar buiten, waar het leven in de straat rustig doorgaat. “Onze ouders hebben altijd voor ons gezorgd en nu zorgen wij voor hen. Dat is hoe het hoort, dat is de kracht van familie.”

Ze zucht diep en glimlacht. “Ja, het is zwaar soms, maar we zijn nooit alleen. En dat maakt alles dan toch weer goed.”

CategorieAlgemeen Tagsgeloof islam ouders

Leila snapt Nederlanders niet: ‘Zo hoor je absoluut niet met je ouders om te gaan’ Lees meer »

Evy voelt zich bekeken in haar achtertuin: ‘Ik heb dat ding een aantal keren zien bewegen’

Door Mischa P. / 30 april 2025

Algemeen

Kies nummer 2 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Evy woont samen met haar man en twee kinderen in een gezellige, kindvriendelijke buurt. Haar kinderen zijn vier en zeven jaar oud en spelen vaak buiten.

Zeker nu het zonnetje zich weer laat zien, is Evy veel in de tuin te vinden. Lekker ontspannen met een kop koffie of een boek in de hand. Maar de laatste tijd zit er iets dwars.

“Vanaf mijn tuin kijk ik recht op de woningen achter ons,” vertelt Evy. “En het viel me op dat de achterburen een camera op de vensterbank hebben staan, precies in de slaapkamer aan de achterkant.”

Sinds ze dat heeft gezien, voelt ze zich ongemakkelijk. “Ik weet niet wat de reden is, maar ik voel me bekeken.”

Het gaat volgens Evy om een kleine beveiligingscamera die in de vensterbank staat. Ze ziet hem telkens weer wanneer ze in haar tuin zit.

“Vooral als het mooi weer is, ben ik graag buiten. Maar nu betrap ik mezelf erop dat ik steeds naar die camera zit te kijken. Dat is toch niet normaal?”

Op een dag besloot ze het toch maar te vragen aan de buren. “Ik heb vriendelijk gevraagd of de camera werkt en waarom hij daar staat,” zegt Evy.

De achterburen, een stel dat op de hoek van het blok woont, gaven als antwoord dat het puur voor de veiligheid is.

“De buurman zei dat de camera alleen gericht is op hun eigen poort aan de zijkant van het huis.” Maar Evy blijft twijfelen. “Het is al een paar keer gebeurd dat ik zag dat de camera draaide.”

‘‘Soms midden op de dag, als ik in de tuin zit. Dan beweegt hij, alsof hij een andere kant op wordt gericht. En wie zegt dat hij niet ook mijn tuin filmt?”

Ze probeert het van zich af te zetten, maar het lukt haar niet goed. “Het voelt gewoon niet prettig. Ik ben niet iemand die snel iets zegt, maar dit zit me echt niet lekker. Je hoort toch privacy te hebben in je eigen tuin?”

Vooral nu de zomer eraan komt, maakt ze zich zorgen. “Mijn kinderen spelen graag in het zwembadje in de tuin, en ik zelf zit er ook vaak in m’n zomerkleding. Dan wil je niet het gevoel hebben dat je bekeken wordt.”

Volgens de wet mag je een camera wel ophangen voor eigen beveiliging, maar dan moet hij gericht zijn op je eigen terrein. Niet op de tuin van anderen.

“Maar ja, hoe weet ik waar die camera echt op gericht staat? Ik zie alleen dat ding bewegen. En dat geeft me geen fijn gevoel.”

Evy heeft overwogen om opnieuw met de buren te praten, maar ze wil geen ruzie. “Ze waren beleefd de eerste keer, maar ik merkte ook dat ze het gesprek snel wilden afronden. Dat maakt het extra lastig.”

Toch overweegt ze nu om stappen te zetten want het zit haar gewoon niet lekker. “Misschien ga ik het melden bij de gemeente of de wijkagent.”

”Niet om iemand te pesten, maar om duidelijkheid te krijgen. Ik wil gewoon mijn tuin weer als fijne plek kunnen ervaren.”

Ze hoopt vooral op wederzijds begrip. “Ik snap best dat mensen hun huis willen beveiligen, zeker als je op een hoek woont.”

”Maar dan moet je dat wel op een manier doen waarbij de buren zich ook veilig voelen. Privacy hoort van twee kanten te komen.”

Tot die tijd blijft Evy voorzichtig. “Ik probeer er niet te veel aan te denken, maar het zit toch in je achterhoofd. En dat is zonde, want ik wil gewoon lekker in mijn tuin kunnen zitten zonder me bekeken te voelen.

CategorieAlgemeen Tagsbeveiligingscamera buren privacy

Evy voelt zich bekeken in haar achtertuin: ‘Ik heb dat ding een aantal keren zien bewegen’ Lees meer »

Els wil alleen op deze voorwaarden oppassen op kleindochter: ‘Dat is voor mij een keiharde eis’

Door Mischa P. / 29 april 2025

Algemeen

Kies nummer 2 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Els is een trotse oma van de eenjarige Anouk. Ze geniet met volle teugen van haar kleindochter. “Ze is een schat van een kind,” zegt ze met een glimlach.

Toch staat Els nu voor een dilemma. Haar zoon en schoondochter hebben haar gevraagd om structureel op te passen, en dat vindt ze niet zo vanzelfsprekend.

Tot nu toe hadden de ouders van Anouk een vaste oppas. Maar die vertrekt binnenkort naar het buitenland. Over een maand is ze weg. “Ze emigreren naar Spanje, dus dat is definitief,” vertelt Els.

Haar zoon belde haar met de vraag of zij het gat wil opvullen. Of ze twee middagen in de week en de hele vrijdag voor Anouk zou kunnen zorgen.

“Toen hij het vroeg, stond ik even met mijn mond vol tanden,” zegt Els. “Natuurlijk hou ik van mijn kleindochter, maar ik wil geen verplichting die elke week terugkomt.”

Ze denkt goed na over haar eigen tijd. Ze is met pensioen en geniet van haar vrijheid. “Ik wil kunnen gaan en staan waar ik wil. Af en toe oppassen vind ik prima, maar dit is iets heel anders.”

Toch wil ze haar zoon en schoondochter niet in de steek laten. Daarom stelde ze een compromis voor. “Ik heb gezegd dat ik het een half jaar wil proberen. Daarna zien we wel verder.”

Wel stelde ze duidelijke voorwaarden. Ze wil het op haar manier doen. Zo wil Els absoluut niet telkens naar het huis van haar zoon toe.

“Dat zie ik echt niet zitten,” zegt ze beslist. “Ik zit liever in mijn eigen huis. Ik heb hier alles: een kinderstoel, een box en zelfs een campingbedje. Anouk kan hier prima zijn.”

Ze verwacht dus dat haar zoon of schoondochter hun dochter brengen én ophalen. “Dat kost hun misschien wat extra tijd, maar ik lever óók wat in.”

Dat blijkt niet het enige waarover ze afspraken wilde maken. Ook over geld had ze haar mening klaar. “Ik ga niet gratis oppassen,” zegt ze zonder schaamte.

“Het is tenslotte werk. Ik vraag 7,50 euro per uur. Dat is een heel normaal bedrag.” Haar zoon en schoondochter schrokken daar even van. Ze hadden niet verwacht dat Els er geld voor zou willen hebben.

Toch is Els daar heel duidelijk in: “Oppassen is niet alleen maar spelen. Het is verantwoordelijkheid nemen. En dat moet gewaardeerd worden.”

Haar voorstel ligt nu op tafel. De ouders van Anouk hebben gezegd dat ze er even over na willen denken. Aan het einde van de week laten ze weten of ze akkoord gaan met de voorwaarden van Els.

“Ze vinden vooral dat hele brengen en halen lastig,” zegt Els. “Maar dat is voor mij een harde eis. Ik ben geen taxi. En ik ben ook geen twintig meer.”

Voor Els draait het niet alleen om het oppassen, maar ook om haar grenzen bewaken. “Ik wil best helpen, echt waar.”

”Maar niet ten koste van mezelf. Ik heb ook mijn eigen leven. Als het zo moet, is het voor mij haalbaar. Anders niet.”

Ze kijkt zelf rustig naar wat er gaat gebeuren. “Moet je eens luisteren,” zegt ze, “de keuze ligt bij hen. Ik heb mijn aanbod gedaan. Ik wil er zijn voor mijn kleindochter, maar dan wel op een manier die ook voor mij goed voelt.”

Els wacht nu af. Ze is benieuwd of haar zoon en schoondochter met haar voorwaarden kunnen leven. Eén ding is in elk geval duidelijk: oma-zijn is mooi, maar grenzen stellen is soms net zo belangrijk.

CategorieAlgemeen Tagskleinkind oppassen

Els wil alleen op deze voorwaarden oppassen op kleindochter: ‘Dat is voor mij een keiharde eis’ Lees meer »

Bizarre Kruidvat-folder voor Moederdag: ‘Serieus beledigend en totaal misplaatst’

Door Mischa P. / 29 april 2025

Algemeen

Kies nummer 2 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

De nieuwste reclamefolder van Kruidvat heeft voor veel commotie gezorgd, vooral onder vrouwen. De aanleiding?

Een Moederdagactie die volgens velen ouderwetse en stereotype beelden laat zien van wat moeders zouden willen krijgen.

Moederdag is pas op 11 mei, maar winkels spelen er nu al op in. Ook Kruidvat doet dat, met een speciale folder die deze week op veel deurmatten viel.

Op de voorkant van die folder staan cadeaus die bedoeld zijn om moeders te verwennen: een parfum, een douchegel, wat sieraden… en opvallend genoeg ook een fles wasmiddel.

Juist dat laatste valt bij veel vrouwen verkeerd. Op sociale media laten ze massaal weten dat ze dit helemaal niks vinden.

“Dit kan niet!”, klinkt het onder andere. De folder wordt daar “verschrikkelijk” genoemd, “heel erg sneu” en “echt niet van deze tijd”.

Een moeder van drie dochters schrijft op LinkedIn: “We zijn in 1953 blijven steken.” Ook vrouwenorganisaties reageren fel.

De Nederlandse Vrouwen Raad, die opkomt voor de belangen van vrouwen in Nederland, noemt de folder “stereotyperend en seksistisch”.

Artemis Westenberg, die bij deze organisatie betrokken is, is duidelijk in haar kritiek: ”Ik hoopte eigenlijk dat dit een persiflage zou zijn.”

”Dat ze bij Kruidvat zouden denken: we maken reclame over 75 jaar geleden. Maar helaas. Het is seksistisch en met deze reclame zitten er er flink naast.”

Volgens retailexpert Paul Moers heeft Kruidvat hier een flinke misser gemaakt. Hij vindt dat bedrijven tegenwoordig beter moeten aanvoelen wat bij de tijd past.

”De wereld is aan het veranderen, zo’n advertentie is serieus beledigend en totaal misplaatst. Het is als merk gewoon slecht voor je imago.”

”Je hoort de sign of times te begrijpen, maar dat is in dit geval niet aan de orde. Het is geklungel van de eerste orde wat leidt tot slechte pr.”

De reclame heeft dus flink wat losgemaakt. Veel vrouwen vinden dat het tijd is om los te komen van ouderwetse beelden waarin moeders automatisch worden gekoppeld aan huishoudelijke taken.

Cadeautjes voor Moederdag zouden moeten gaan over waardering en liefde, en niet over schoonmaken, zo klinkt het op internet.

Kruidvat zelf heeft nog niet publiekelijk gereageerd op de kritiek. Het is afwachten of ze hier nog op terugkomen of in de toekomst andere keuzes maken bij het samenstellen van folders.

Wat vind jij? Is dit een storm in een glas water of heeft Kruidvat echt een stap terug in de tijd gezet?

CategorieAlgemeen Tagsfolder kruidvat moederdag

Bizarre Kruidvat-folder voor Moederdag: ‘Serieus beledigend en totaal misplaatst’ Lees meer »

Fabrikant HAK start terugroepactie: Deze potjes groenten bevatten stukjes rubber!

Door Mischa P. / 28 april 2025

Algemeen

Kies nummer 2 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Een tegenvaller voor mensen die dol zijn op Hollandse kost: groentefabrikant HAK is een terugroepactie gestart voor hun Boerenkool, Spinazie en Spinazie met room.

De reden? In sommige potten kunnen kleine stukjes rubber zitten. Het risico is klein, maar HAK wil geen enkel risico nemen en kiest daarom voor veiligheid.

Alle potformaten van deze groenten vallen onder de terugroepactie. Je kunt zien of jouw pot erbij hoort door naar de code op de deksel te kijken. Het gaat om codes die beginnen met LG262 tot en met LG292.

Heb je zo’n pot in huis? Dan geeft HAK dringend het advies: niet opeten! Breng de pot terug naar de supermarkt. Je krijgt je geld gewoon terug, ook als je de pot al had geopend.

HAK laat weten dat voedselveiligheid voor hen heel belangrijk is. Door snel actie te ondernemen, wil het bedrijf laten zien dat ze open en eerlijk zijn tegenover hun klanten.

Hoewel de kans klein is dat er echt rubber in jouw pot zit, wil HAK geen enkel risico nemen. Ze bieden hun excuses aan voor het ongemak.

De terugroepactie komt op een opvallend moment. De afgelopen tijd waren er vaker problemen in de voedingsindustrie.

Zo werden er metalen deeltjes gevonden in vlees en glasstukjes in pastasaus. Nederlandse consumenten zijn daardoor extra alert geworden.

HAK probeert door deze snelle actie hun goede naam te beschermen. Ze willen duidelijk maken dat ze staan voor kwaliteit en veiligheid.

Heb jij kort geleden een pot Boerenkool, Spinazie of Spinazie met room van HAK gekocht? Kijk dan goed naar de code op het deksel.

Zit jouw pot tussen LG262 en LG292? Breng hem dan terug naar de winkel. Opeten wordt sterk afgeraden – beter voorkomen dan genezen!

Voor vragen kun je contact opnemen met de HAK Consumentenservice. Ze zijn gratis bereikbaar via 0800-0221525 of stuur een e-mail naar [email protected].

CategorieAlgemeen Tagsproducten terugroepactie

Fabrikant HAK start terugroepactie: Deze potjes groenten bevatten stukjes rubber! Lees meer »

WhatsApp Image 2025 04 28 at 215038 2jpg

Marijn doet bizarre ontdekking in auto van bevriend stel: ‘Ik weet niet wat te doen’

Door Mischa P. / 28 april 2025

Algemeen

Kies nummer 2 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Marijn is een vrolijke en gezellige jonge vrouw. Ze woont in een leuk appartementje in Leiden, heeft een goede baan en veel fijne vrienden.

In het weekend is ze vaak te vinden in een kroeg om iets te drinken, of ze gaat naar een festival. Ze geniet volop van het leven.

Toch gaat het nu even minder goed met haar. Marijn zit in een flinke dip. “Twee weken geleden besloot ik door de McDrive te gaan om een milkshake te halen. Echter verliep alles even anders dan verwacht,” vertelt ze.

Nadat ze haar bestelling had gehaald, besloot ze haar auto te parkeren op het parkeerterrein. Zo kon ze rustig van haar milkshake genieten.

Terwijl ze zat te drinken, viel haar oog op een auto een stukje verderop. Ze herkende de auto meteen. “Twee rijen voor mij zag ik een bekende auto staan, de auto van een bevriend stel,” legt Marijn uit.

Omdat ze het leuk vond om hen even te begroeten, stapte ze uit haar auto. “Ik dacht: hé, dat is gezellig, ik ga even gedag zeggen,” zegt ze.

Maar vlak voordat ze op het raam wilde kloppen, zag ze iets wat haar volledig van slag bracht. In de auto zat inderdaad de vriend die ze kende, maar niet met zijn vaste vriendin.

“Hij zat niet in de auto met mijn vriendin, maar met een meisje dat ik helemaal niet ken… en ze waren heel innig aan het zoenen,” vertelt Marijn geschrokken.

Ze wist niet hoe snel ze weer terug moest lopen naar haar eigen auto. “Ik stond echt perplex. Mijn vriendin heeft al zes jaar een relatie met hem, maar blijkbaar eet hij dus ook buiten de deur,” zegt ze teleurgesteld.

Sinds die dag weet Marijn niet meer wat ze moet doen. Ze voelt zich gevangen tussen twee keuzes: zwijgen of haar vriendin de waarheid vertellen.

“Vorige week gingen we met een grote vriendengroep uit eten en zij waren er ook. Mijn vriendin is nog steeds zo ontzettend gek op hem,” vertelt Marijn. “Ik weet gewoon niet wat te doen.”

Aan de ene kant wil Marijn haar vriendin beschermen. “Ze verdient het om te weten dat hij niet eerlijk is,” zegt ze.

Maar aan de andere kant is ze bang dat ze haar vriendin veel pijn zal doen. “Misschien maakt het haar kapot, en dat wil ik ook niet op mijn geweten hebben.”

De situatie bezorgt Marijn veel stress. Ze denkt er elke dag aan. Vooral omdat haar vriendin vaak vol liefde over haar vriend praat.

“Ze zegt altijd hoe gelukkig ze met hem is. Dat maakt het nog moeilijker,” legt Marijn uit. Soms denkt ze dat ze het misschien moet vergeten en niets moet zeggen.

“Misschien was het een vergissing of een dronken actie,” zegt ze twijfelend. Maar diep vanbinnen weet ze dat het niet goed is om te zwijgen.

Marijn heeft haar zorgen ook met andere vriendinnen besproken. Sommigen zeggen dat ze het eerlijk moet vertellen, anderen zeggen dat ze zich er niet mee moet bemoeien.

“Iedereen zegt iets anders. Ik word er alleen maar onzekerder van,” vertelt Marijn. Voor nu heeft Marijn besloten nog even af te wachten. “Ik wil nog één keer goed nadenken voordat ik iets doe,” zegt ze.

Ze hoopt dat er vanzelf een goed moment komt om eerlijk te zijn. “Misschien merk ik wel dat ze zelf iets begint te vermoeden. Dan kan ik haar steunen.”

Ondertussen blijft Marijn worstelen met haar gevoel. “Ik wil alleen maar het beste voor mijn vriendin,” zegt ze zacht. “Maar wat het beste is, dat weet ik op dit moment gewoon niet.”

Eén ding weet Marijn zeker: wat ze zag, zal ze nooit vergeten. “Ik hoop dat ik de juiste keuze maak,” besluit ze. “Want echte vriendschap betekent soms ook dat je moeilijke dingen moet zeggen.”

CategorieAlgemeen Tagspartners relatie vrienden

Marijn doet bizarre ontdekking in auto van bevriend stel: ‘Ik weet niet wat te doen’ Lees meer »

Samira over haar gezichtsbedekking: ‘Jullie lijken dat allemaal te vergeten!

Door Mischa P. / 28 april 2025

Algemeen

Kies nummer 2 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Samira is geboren in Nederland. Haar ouders kwamen 42 jaar geleden vanuit hun geboorteland Marokko naar Nederland.

Ze groeide hier op, ging hier naar school en voelt zich thuis in dit land. Samira is moslim. Haar geloof is belangrijk voor haar. “Mijn geloof geeft mij rust en kracht,” zegt ze.

Sinds haar 25ste draagt Samira een niqab. Dat is een gezichtsbedekking waarbij alleen haar ogen zichtbaar zijn. Ze koos daar zelf voor.

“Het is een bewuste keuze waar ik mij prettig bij voel,” legt ze uit. “Het hoort bij mijn geloof en mijn gevoel van veiligheid. Ik voel mij dichter bij Allah wanneer ik mijn niqab draag.”

Toch is het dragen van een niqab in Nederland niet altijd makkelijk. Op sommige openbare plekken mag het niet.

“In uiterste gevallen, zoals als ik naar het ziekenhuis moet, kies ik voor de hijab,” zegt Samira. De hijab bedekt alleen het haar en de nek, en dat is wel toegestaan op zulke plekken.

Als Samira op straat loopt, merkt ze dat mensen naar haar kijken. Vooral kinderen kijken vaak met grote ogen haar kant op.

“Soms zie ik kinderen met een angstige blik naar mij kijken, terwijl dat helemaal niet nodig is,” zegt ze met een zucht. “Ik ben gewoon Samira. Ik doe niemand kwaad.”

Ze vindt het jammer dat mensen haar soms anders behandelen. “Mensen zien alleen mijn niqab en niet wie ik echt ben.”

Ze denkt dat er veel onbegrip is over vrouwen die gezichtsbedekking dragen. “Dat doet pijn, want ik ben gewoon een mens zoals iedereen.”

Volgens Samira begint begrip bij onderwijs. Ze vindt dat er op basisscholen aandacht moet zijn voor hoofddoeken en gezichtsbedekking.

“Kinderen moeten al van jongs af aan weten dat een niqab niet raar of eng is. We zijn normale mensen, net als zij. We lachen, we huilen, we houden van onze familie, net als iedereen.”

Ze gelooft dat kennis en uitleg het verschil kunnen maken. “Als kinderen leren wat een niqab is, begrijpen ze het beter. Dan kijken ze misschien niet meer met angst, maar met nieuwsgierigheid of respect.”

Samira heeft een grote wens: dat mensen verder kijken dan alleen haar uiterlijk. “Ik ben meer dan mijn niqab. Ik ben een moeder, een dochter, een vriendin. En ja, ik ben moslim. Maar ik ben ook gewoon Samira.”

Ze hoopt dat haar verhaal helpt om mensen aan het denken te zetten. “We hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar een beetje begrip en respect kunnen al veel veranderen.”

Met een rustige stem zegt ze: “Als je mij ziet, vraag dan gerust iets. Ik leg het graag uit. Want ik geloof dat als we met elkaar praten, we elkaar beter gaan begrijpen.”

CategorieAlgemeen Tagsgeloof islam niqab

Samira over haar gezichtsbedekking: ‘Jullie lijken dat allemaal te vergeten! Lees meer »

WhatsApp Image 2025 04 28 at 145753 1jpg

Louise over periode na bekering tot islam: ‘Dat deed ontzettend veel pijn’

Door Mischa P. / 28 april 2025

Algemeen

Kies nummer 2 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

De 25-jarige Louise kijkt naar haar telefoon. Geen berichtjes, geen gemiste oproepen. Haar ouders hebben sinds haar bekering geen contact meer met haar gezocht.

“Het doet pijn,” zegt ze zacht. “Maar ik heb vrede met mijn keuze.” Louise groeide op in een christelijk gezin.

Haar ouders namen haar elke zondag mee naar de kerk, baden voor het eten en vierden Kerst en Pasen volgens de traditie.

Toch voelde ze zich altijd zoekende. “Ik had vragen waar ik geen antwoord op vond,” vertelt ze.

Twee jaar geleden ontmoette ze Youssef, een Marokkaanse jongen met wie ze al snel een diepe band kreeg.

“Hij vertelde me over de islam en dat we allemaal één God aanbidden. Ik begon me erin te verdiepen en vond rust in de Koran.”

Haar ouders zagen haar relatie met Youssef met argwaan aan. Toen Louise besloot zich te bekeren, brak dat het laatste beetje vertrouwen dat er nog was.

“Dat was de druppel,” zegt ze. “Ze wensen geen contact meer met mij.” De pijn van het verlies van haar familie is groot, maar Louise voelt zich sterker dan ooit.

“Mijn geloof geeft me houvast. Ik bid vijf keer per dag en voel een connectie met Allah die ik nooit eerder heb ervaren.”

Toch is haar bekering tot de islam niet zonder uitdagingen. Veel van haar vrienden begrijpen haar keuze niet.

“Sommigen trekken zich terug, anderen vragen steeds waarom ik dit doe,” vertelt ze. “Ze snappen niet dat het voor mij een innerlijke reis is, geen opwelling.”

Louise merkt dat mensen vaak aannames doen. “Sommigen denken dat ik onder druk ben gezet, maar dat is niet waar. Dit was volledig mijn eigen keuze.”

Hoewel ze het contact met haar familie mist, blijft ze hopen op verzoening. “Ik bid dat ze op een dag zullen begrijpen dat ik nog steeds dezelfde Linda ben, alleen met een ander geloof.”

Voor nu blijft ze zich verdiepen in de islam en geniet ze van de rust die het haar brengt. “Volgens mij kan je alleen maar een beter mens worden als je Allah toelaat in je leven,” zegt ze vastberaden. “En daar houd ik me aan vast.”

CategorieAlgemeen Tagsbekeren islam

Louise over periode na bekering tot islam: ‘Dat deed ontzettend veel pijn’ Lees meer »