“Mark Bryan, een robotica-ingenieur die al 11 jaar getrouwd is en een dochter heeft, heeft een bijzondere kijk op mode,” zo luidt het verhaal.
“Bryan, die zichzelf omschrijft als heteroseksueel, kleedt zich dagelijks in rokken en hoge hakken, zowel naar zijn werk als daarbuiten,” onthuld de tekst.
“De Amerikaan, woonachtig in Duitsland, vindt dat mode niet gebonden moet zijn aan gender. Hij ergert zich aan de beperkte kledingkeuze voor mannen, vooral in zakelijke omgevingen, waar de opties vaak beperkt zijn tot zwart, grijs, donkerblauw en af en toe een krijtstreep,” zo staat er te lezen.
“Vrouwenkleding daarentegen biedt veel meer kleur en variatie. Volgens Bryan zouden mannen net als vrouwen rokken en jurken moeten kunnen dragen,” zo wordt gesteld.
In het waarderen van de verschillende stijlen en patronen van rokken en de vooral kleurrijke aard van vrouwenkleding komt zijn voorkeur naar voren.
Zijn voorkeur gaat uit naar een combinatie van traditionele mannenkleding boven de taille, zoals blazers en stropdassen, en traditionele vrouwenkleding daaronder, zoals kokerrokken en hakken met een hoogte van ongeveer 10 centimeter.
Bryan heeft door danssessies met zijn universiteitsvriendin geleerd geen moeite te hebben met het lopen op hoge hakken. Gedurende een jaar droeg hij hoge hakken om even groot te zijn als zij, wat hem handig heeft gemaakt in het dragen van hakken.
Hij houdt vast aan zijn eigen stijl en trekt zich niets aan van stereotypen. Bryan kleedt zich volgens zijn eigen voorkeur, omdat hij gelooft dat kleding geen gender hoeft te hebben. Zijn keuze gaat uit naar een mannelijke uitstraling boven de taille en een genderneutrale uitstraling daaronder.
Bryan vraagt zich af waarom rokken en hakken niet genderneutraal kunnen zijn, als meisjes vroeger geen broeken mochten dragen op school.
Historisch gezien droegen mannen eerder hakken dan vrouwen, bijvoorbeeld de Perzische cavalerie die laarzen met hakken droeg om hun voeten in de stijgbeugels te houden.
Omdat het bezitten van paarden een teken van rijkdom was, konden alleen rijke mannen zich laarzen met hakken veroorloven.
De trend van hoge hakken verspreidde zich langzaam over Europa en werd een modestatement voor edellieden. Pas in de 18e eeuw stopten mannen met het dragen van hoge hakken toen de discussie over mannen- en vrouwenkleding naar voren kwam.
Voor mannen wordt het geleidelijk weer normaal om hoge hakken te dragen, zoals Bryan laat zien.
Voor Bryan is het hebben van een opvallende stijl met hakken vergelijkbaar met opvallend gekleurd haar: het trekt tijdelijk de aandacht, wekt interesse op en mensen gaan gewoon verder met hun dag.
Voor Bryan is het vinden van geschikte rokken en hakken geen probleem, gezien hij maat 40 voor rokken en maat 41 voor schoenen heeft, waardoor hij genoeg keuzemogelijkheden heeft.
Voor mannen die ook hakken en rokken willen dragen, is het advies van Bryan om te beginnen met lagere hakken om zich meer op hun gemak te voelen.
