In een tijd waarin genderidentiteit en zelfexpressie steeds meer ruimte krijgen, valt Vlad op met haar unieke benadering van identiteit en kunst.
Met een identiteit als ‘genderfluïde demoonpop’, heeft deze 26-jarige artiest en performer een opvallende positie ingenomen in de creatieve wereld.
Haar werk en persoonlijke expressie dagen traditionele opvattingen over gender en schoonheid uit, en maken haar tot een intrigerende figuur.
In dit artikel verkennen we Vlad’s fascinerende wereld, haar kunst, en de persoonlijke reis die haar hier bracht.
Vlad beschouwt zichzelf als een genderfluïde demoonpop, een identiteit met diepe fysieke en psychologische betekenissen.
Haar lichaam is haar canvas, een manier om zichzelf te beschermen en haar innerlijke wereld te uiten.
“Ik verlaat nooit het huis zonder make-up,” zegt Vlad. “Mijn inspiratie haal ik uit clowns, het schilderen van doden en historische mode.”
Haar unieke stijl weerspiegelt haar inspiratie en biedt een frisse kijk op schoonheid.
Make-up is voor Vlad niet alleen een esthetische keuze, maar een kunstvorm en een vorm van zelfbescherming.
Tussen 3 en 9 uur besteedt ze aan haar uiterlijk, afhankelijk van de complexiteit, wat haar toewijding aan kunst en expressie benadrukt op een diepgaande manier.
“Mijn make-up kan tot wel 6 uur duren, de langste sessie zelfs 9 uur,” vertelt Vlad. Dit ritueel dient niet alleen als transformatie van haar uiterlijk, maar ook als vorm van therapeutische verwerking.
Dit proces helpt haar om persoonlijke trauma’s te verwerken en haar innerlijke wereld te verkennen. Vlad’s reis naar zelfontdekking kende obstakels.
Opgegroeid als zwarte transgender en queer persoon, ontdekte ze al jong dat de wereld haar vaak als bedreiging zag.
In haar schoolomgeving werd ze vaak gezien als anders en soms zelfs als gevaarlijk. Het volgende werd door haar gezegd: “Mijn stijl beschrijf ik als een eeuwenoude vampier in een poppenlichaam,”.
Dit was haar treffende beschrijving van zichzelf: “Een cupcake gevuld met scheermessen.” Deze metafoor weerspiegelde haar innerlijke dualiteit: aantrekkelijk en gevaarlijk, mooi en angstaanjagend.
Ondanks de obstakels vond ze troost in mode en kunst, en besloot ze haar lichaam te gebruiken als een uitdrukkingsmiddel om haar emoties te uiten en zichzelf te beschermen.
Tijdens haar schooljaren ontwikkelde Vlad agorafobie, waardoor het moeilijk voor haar was om naar buiten te gaan. Door middel van kunst met haar lichaam vond ze een manier om deze uitdagingen te overwinnen.
Vlad ervaart haar dagelijks leven als een doorlopende kunstshow, waarbij haar performances haar creatieve visie tot leven brengen en haar helpen bij de verwerking van trauma’s.
De partner van Vlad speelt ook een belangrijke rol in haar leven en kunst. Ze delen een liefde voor alternatieve stijlen en zijn polyamoreus, wat resulteert in een unieke esthetiek die hun gedeelde smaak weerspiegelt.
Vlad is van plan haar artistieke reis voort te zetten door haar lichaam verder te transformeren met tattoos en lichaamsmodificaties.
“Ik wil een tattoo van een teddybeer die zijn ingewanden naar buiten trekt op mijn dij, en ik overweeg ook om mijn tong te splitsen,” onthult ze.
Haar verlangens tonen voortdurende zoektocht naar zelfexpressie en het streven om haar lichaam verder te verkennen als kunstobject.
Ondanks negatieve reacties en aanvallen op straat, vindt Vlad veel steun en zelfvertrouwen in haar kunst en uiterlijk.
De interactie met kinderen, die haar soms zien als een mythisch figuur, is iets waar ze van geniet. Ze zegt: “Ik ben mogelijk angstaanjagend op het podium, maar eigenlijk ben ik vriendelijk en ongevaarlijk.”
In een tijd waarin genderidentiteit en zelfexpressie steeds meer ruimte krijgen, valt Vlad op met haar unieke benadering van identiteit…
