Rachid, na meer dan twintig jaar ervaring in de horeca, benadrukt met een kopje espresso in zijn hand de cruciale rol van de sfeer in zijn restaurant.
“Veel mensen onderschatten de invloed van de sfeer in een restaurant,” zegt hij. Zijn doel is om gasten de mogelijkheid te bieden om te ontsnappen aan de dagelijkse drukte en echt te genieten van hun maaltijd.
Hij heeft echter al jaren gemerkt dat dit soms lastig kan zijn, met name vanwege jonge kinderen. “Hoe schattig ze ook zijn, kleintjes maken soms veel lawaai.”
Rachid benadrukt dat zijn beslissing niet voortkomt uit kritiek op kinderen zelf. “Ik heb zelf ook kinderen opgevoed, dus ik weet hoe lastig het kan zijn om met een peuter uit eten te gaan.”
“Maar mijn pizzeria is niet groot en jonge kinderen kunnen de ervaring van andere gasten verstoren.” Hij heeft de keuze om kinderen onder de acht jaar niet toe te laten dan ook zorgvuldig gemaakt.
Jarenlang heeft hij gestreefd naar een balans tussen het verwelkomen van gezinnen en het bieden van een rustige ervaring aan zijn vaste gasten.
Er ontstond soms drukte wanneer meerdere gezinnen binnenkwamen, vooral kinderen die moe of verveeld waren, maakten geluid.
De drukte was niet alleen vervelend voor ouders, maar ook voor andere gasten die in alle rust van hun eten wilden genieten. Op den duur kon dat niet meer zo doorgaan.
Uiteindelijk besloot hij dat er verandering moest komen om zijn gasten de ideale ervaring te bieden.
Zijn invoering van deze regel werd zorgvuldig overwogen en Rachid nam dit besluit niet lichtvaardig. Hij wist dat sommige klanten teleurgesteld zouden zijn, maar zijn pizzeria’s atmosfeer wilde hij behouden.
Het was een lastige keuze, niemand mocht worden buitengesloten. Maar de gasten stonden voorop in zijn overweging. Daarom moest hij een moeilijke beslissing maken om de rustige sfeer en geweldige ervaring te behouden.
Altijd heeft hij benadrukt dat de sfeer zijn prioriteit is. Een oase voor mensen die rustig willen genieten is wat hij wil bieden.
Oorspronkelijk bezorgd over mogelijke negatieve reacties, ontdekte hij tot zijn verbazing dat de feedback eigenlijk positief was. “Veel van mijn vaste klanten begrepen mijn keuze.”
”Sommigen vonden het zelfs moedig van me en anderen zeiden dat ze juist door deze regel vaker zouden komen.”
Rachid blijft echter open staan voor kritiek die soms geuit wordt. “Ik begrijp dat sommige mensen het beleid als discriminerend of onvriendelijk kunnen ervaren.”
”Desalniettemin probeer ik altijd toe te lichten dat het geen afkeer van kinderen betreft, maar puur draait om de ervaring die ik mijn gasten wil bieden. Er zijn genoeg andere gelegenheden waar gezinnen welkom zijn, maar mijn pizzeria is daar niet een van.”
Rachid blijft trouw aan zijn visie en ziet met trots toe hoe gasten ontspannen van hun tijd genieten. “Als ik zie dat mensen van hun pizza genieten en ontspannen zitten, weet ik dat ik de juiste keuze gemaakt heb. Het gaat niet om het aantal gasten, maar om hun beleving. Dat is waar het om draait.”
Zijn beslissing om jonge kinderen niet op te nemen in zijn pizzeria blijft ongewijzigd.
De discussie over het toelaten van kleine kinderen in zijn restaurant blijft een onderwerp van gesprek, zowel onder zijn klanten als daarbuiten.
Voor Rachid staat de essentie echter vast: harmonie tussen rust, kwaliteit en gastvrijheid. “Ik wil dat mensen hier met plezier komen eten, en dat zie ik nu gelukkig gebeuren,” zegt hij tevreden.
1. Rachid legt uit waarom hij uiteindelijk deze beslissing heeft genomen.
2. Het heeft dus geen zin om met kleine kinderen pizza te eten in dit restaurant!
3. Zijn gasten moeten ongestoord kunnen genieten van hun pizza.
4. Dit zijn de motivaties achter zijn besluit:
5. Rachid is gelukkig met zijn keuze!
