Ellen (34) deelt in een ontroerende vertelling haar innerlijke strijd nadat ze geld heeft weggenomen van haar dementerende oma.
Ondanks een sterke emotionele band voelde Ellen zich gedwongen deze stap te zetten vanwege financiële moeilijkheden, onthult ze openhartig.
Ellen, die trouw haar dementerende oma blijft bezoeken ook al wordt ze vaak niet meer herkend, beschrijft het dilemma waar ze voor staat.
“Ze herkent me meestal niet, maar ik bezoek haar elke week,” vertelt Ellen, die haar financiële zorgen niet langer kon negeren. “Ik heb geld van haar gepakt en zie geen andere oplossing.”
De diefstal van geld uit de privévoorraad van haar oma, die traditioneel in een oude sok bewaard wordt, probeert Ellen goed te praten door te benadrukken dat het indirect ten goede komt aan haar oma.
“Ik doe regelmatig een wasje voor haar. Uiteindelijk profiteert ze er dus ook van,” probeert ze haar geweten te sussen.
Ellen, ondanks haar goede bedoelingen, worstelt dagelijks met haar geweten en overweegt eerlijk te zijn tegen haar oma, maar de angst houdt haar tegen.
Haar gedachten zijn een strijd voor Ellen: “Ik denk er elke dag aan. Als ik het geld zou hebben, zou ik het meteen terugleggen.”
De financiële druk, vooral door de noodzaak van een nieuwe wasmachine, heeft haar tot deze moeilijke beslissing gebracht.
“Ik had geen cent te makken, nog steeds niet,” bekent Ellen, die zelf moet rondkomen van een minimumloon.
Ellens verhaal werpt licht op de complexiteit van de zorg voor ouderen en de soms wanhopige situaties van mantelzorgers.
Dit dilemma benadrukt de menselijkheid en uitdagingen van zorgverleners die een dierbare met dementie verzorgen.
1. Ze vindt het heel erg maar heeft nog steeds geen geld te makken.
2. Om haar geweten te sussen helpt ze haar oma met klusjes.
3. Ze benadrukt dat het indirect ten goede komt aan haar oma….
4. Ze laat weten dat ze geen geld heeft en geen andere uitweg ziet…
5. ZE blijft haar oma bezoeken ook al wordt ze niet meer herkend..
