Na een periode waarin het relatief stil leek rond André Hazes jr., keert de zanger nu terug in de schijnwerpers met zijn nieuwe theatershow. En opnieuw speelt zijn familieverleden daarin een grote rol.
In het bijzonder de relatie met zijn moeder Rachel Hazes komt hard aan bod. Voor wie dacht dat het verleden inmiddels was begraven, blijkt het tegendeel waar.
Tijdens de voorstelling draagt Hazes het bekende lied Zeg Maar Niets Meer op aan zijn moeder.
Volgens een journalist van AD voelt dit als een directe uithaal. “Toch blijf ik het hard vinden,” schrijft hij, onder de indruk van de emotionele lading van dat moment.
De implicatie is duidelijk: dit is geen verzoeningsgebaar, maar een boodschap met kracht.
‘Wij zijn wel wat gewend’
Hazes zelf lijkt er minder emotioneel onder. “Nou, dat begrijp ik. Maar wij zijn onderling wel wat gewend.”
”Wij komen ook uit een ander milieu. Helaas. Voor mij is dit niet zo shocking,” legt hij uit.
Waar anderen voor zulke conflicten mogelijk professionele hulp zouden zoeken, verwerkt Hazes het op het podium – met muziek als zijn uitlaatklep.
De journalist noemt vooral de zin “Dat vergeef ik haar nooit” confronterend.
Hazes laat weten dat hij goed nagedacht heeft over wat hij wilde delen:
“Toen ik deze show schreef, wist ik heel goed waarover ik het wilde hebben en ik wist natuurlijk ook wat mensen willen horen, maar ik heb wel geprobeerd de dingen op een respectvolle manier te brengen.”
Geen plek op de gastenlijst
Of dat echt gelukt is, blijft voor de toeschouwer de vraag. Rachel Hazes was niet aanwezig bij de voorstelling, en dat lijkt geen toeval.
André zegt daarover: “Ik praat wel over Rachel, maar ook dat probeer ik zo respectvol mogelijk te doen. Want het is natuurlijk mijn verhaal.”
Het verhaal tussen moeder en zoon kent een lange geschiedenis.
Na zijn afkicktraject werd André tijdelijk weer opgevangen door zijn moeder, maar uiteindelijk liep ook dat stuk.
Sindsdien is de relatie verstoord, of zoals sommigen het omschrijven: onherstelbaar beschadigd.
Toch lijkt André inmiddels rust gevonden te hebben in zijn besluit.
“Als ik iets vertel, wil ik daar niet lelijk over doen. Dan wil ik gewoon zeggen hoe ik dat heb meegemaakt.”
”Zonder die ander voor rotte vis uit te maken,” zegt hij. Al voegt hij er subtiel aan toe: “Maar ze stond ook niet op de gastenlijst.”
Meer ruimte, minder woede
Wanneer de journalist hem vraagt of dat geen gemiste kans is, reageert Hazes verrassend kalm:
“Dat hoeft niet. Want ik vind het spannend en zelfs een beetje eng om me dit zelf te horen zeggen, maar ik ben nog nooit zo relaxed geweest als nu op dit moment in mijn leven.”
Zijn woorden klinken als een nieuw hoofdstuk, al blijft het pijnlijk dat dit pas uitgesproken wordt zonder dat zijn moeder in de zaal zit om het te horen.
