Chris is de trotse eigenaar van twee honden, een Doberman en een Cane Corso. Al van jongs af aan was hij omringd door honden, en hij kan zich geen leven zonder hen voorstellen.
Elke ochtend, middag en avond trekt hij zijn schoenen aan, doet hij zijn jas dicht en pakt hij de riemen om met zijn trouwe viervoeters een wandeling te maken.
Zijn honden, die hij met liefde verzorgt, zijn zijn beste vrienden. Ze zijn zijn metgezellen in het dagelijks leven en brengen vreugde in zijn routine.
Toch merkt Chris iets vreemds op wanneer hij met zijn honden buiten is. Veel mensen lijken altijd met een bocht om hem heen te lopen.
Soms kijkend naar zijn honden met een zorgelijke blik, of zelfs voorzichtig de andere kant opkijkend als ze dichterbij komen.
Dit stoort Chris enorm. “Veel mensen oordelen direct, puur vanwege de rassen van mijn honden,” denkt hij gefrustreerd.
Zijn Doberman, een sterke en gespierde hond, wordt vaak bekeken met wantrouwen. De Cane Corso, net zo groot en imposant, heeft dezelfde impact op de mensen die ze tegenkomen.
Chris weet dat veel van deze mensen bang zijn voor de honden, en dat ze niet begrijpen hoe vriendelijk en sociaal ze eigenlijk zijn.
“Het zijn altijd de honden van andere mensen die uitvallen naar mijn honden en tekeer gaan,” zegt Chris vaak tegen zijn vrienden en familie.
Hij weet hoe belangrijk het is om een hond goed op te voeden, en hij heeft zijn honden geleerd om respect te hebben voor andere dieren en mensen.
Zijn Doberman is altijd nieuwsgierig, maar nooit agressief, en zijn Cane Corso is een enorme knuffelaar die graag andere honden en mensen begroet.
Maar ondanks al zijn zorg en aandacht voor zijn honden, blijft het oordeel van anderen moeilijk te negeren.
“Waarom kan niemand mijn honden gewoon leren kennen voor ze zo’n oordeel vellen?” vraagt Chris zich vaak af.
Hij weet dat het voor mensen met een beperkte ervaring met honden moeilijk is om te begrijpen dat ras niet alles zegt over het karakter van een hond.
Dat is wat hem frustreert. Hij begrijpt dat sommige rassen misschien een slechte reputatie hebben, maar hij weet dat dat niet eerlijk is.
“Ze staan onder appel,” zegt Chris altijd met een glimlach. “Ze zijn juist heel sociaal, houden van mensen en andere honden. Ze zouden nooit zomaar aanvallen.”
Toch is het moeilijk om te veranderen hoe anderen kijken naar zijn honden. Hij merkt het steeds als iemand aanstalten maakt om een bocht om hem heen te maken, of wanneer een andere hond plotseling uitvalt.
Dat is de reden waarom hij zo vaak zegt: “Mijn honden zouden nooit uitvallen, maar kijk hoe de anderen zich gedragen. Het is altijd de andere hond die het probleem is.”
Chris weet dat hij niets kan doen om de angsten en oordelen van anderen weg te nemen, maar hij blijft vastbesloten.
Hij blijft zijn honden met liefde opvoeden en hen tonen dat de meeste mensen en honden niet iets om bang voor te zijn.
“Als mensen maar eens de kans zouden krijgen om mijn honden echt te leren kennen,” denkt hij vaak, “zouden ze zien dat het geen gevaarlijke dieren zijn, maar trouwe vrienden.”
Tot die tijd blijft hij zijn dagelijkse wandelingen maken met zijn honden, die voor hem het bewijs zijn van de kracht van vertrouwen, vriendschap en een goed opgevoede hond.
Chris is de trotse eigenaar van twee honden, een Doberman en een Cane Corso. Al van jongs af aan was…
