Asmara Thielen, het meisje dat Marco Borsato beschuldigt, heeft de rechtszaak als ‘victim blaming’ ervaren.
Dat vertelde haar advocaat Peter Plasman in het programma Pauw & De Wit op NPO1.
Aan het begin van de uitzending blikte Jeroen Pauw terug op de zaak:
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato. Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van het plegen van ontucht met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Plasman te gast was als advocaat van het meisje.
Plasman vertelde dat hij het eerdere interview met de advocaten van Borsato had gezien.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit. Dat noemen we in ons vak napleiten: je hebt de zitting gehad, en daarna ga je nog even door.”
Volgens hem is zijn cliënt zelf nog nooit publiekelijk aan het woord geweest.
“Wat ik vorige week zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde het meisje dat ook zo. “Dat was victim blaming pur sang.”
Over haar huidige situatie zei hij niets: “Nee, daar ga ik helemaal niets over zeggen.” ‘
‘En ook niet over haar moeder. Dat is gewoon omdat zij dat niet wil.”
Pauw zei dat het meisje door de zaak opnieuw bekend werd bij het grote publiek.
Plasman reageerde scherp: volgens hem zijn zijn cliënten juist “min of meer vermoord bij het grote publiek”.
Daarna beschreef Pauw kort waar de zaak over gaat:
“We praten hier over een meisje dat vijftien was, en over alles wat haar is aangedaan voordat ze zestien werd.”
Plasman benadrukte dat het ging om een periode vlak voor haar zestiende verjaardag, en dat dit onder de wettelijke leeftijdsgrens valt.
Pauw zei: “Je blijft met je tengels van een minderjarige af.” Plasman antwoordde: “Ja, of die minderjarige nou zegt dat ze het leuk vindt of het zelfs uitlokt, je blijft ervan af.”
Het Openbaar Ministerie eist vijf maanden cel. Tijdens het gesprek vroeg Pauw of het meisje ooit heeft overwogen om haar aangifte terug te trekken.
Plasman: “Nadat ze eenmaal aangifte had gedaan, niet meer. Maar daarvoor is van alles gebeurd… het had niet zo ver hoeven komen.”
Volgens Plasman wilde het meisje vooral erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning dat jij dit gedaan hebt.”
”Ik wil niet dat je de gevangenis in gaat, ik hoef ook geen geld. Ik wil alleen dat jij erkent dat jij mij dit hebt aangedaan.”
Waarom dat nooit is gebeurd, weet hij niet: “Dat is een vraag die alleen Marco Borsato kan beantwoorden.”
Pauw merkte op dat Borsato’s carrière hoe dan ook zwaar beschadigd is, en dat een vroegere erkenning misschien veel had voorkomen.
Plasman zei dat het mogelijk is dat Borsato bang was voor de gevolgen.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien. Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar het had wel gemoeten. Tenzij hij het niet gedaan had.”
Pauw reageerde: “Dat is dus wat hij nu ook steeds zegt: ik kan niet iets bekennen wat ik niet heb gedaan.”
Plasman sloot af: “Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
