Sander (36) heeft onlangs gekozen om zijn twee jonge kinderen van school te halen, vanwege de invoering van genderneutrale toiletten.
In een verklaring legt hij uit dat deze keuze niet gemakkelijk voor hem was, maar dat hij zich gedwongen voelde om actie te ondernemen, zodat zijn kinderen kunnen opgroeien in een omgeving die voor hen veilig en vertrouwd is.
“Ik wil gewoon dat mijn kinderen opgroeien in een omgeving die voor hen duidelijk en prettig aanvoelt,” verklaart hij.
Deze actie roept vragen op over de juiste balans tussen inclusiviteit en persoonlijke waarden.
Op scholen wordt steeds vaker gesproken over genderneutrale toiletten, met als doel een veilige omgeving te bieden voor alle kinderen, ongeacht hun genderidentiteit.
Voor Sander was de implementatie van deze voorzieningen op de school van zijn kinderen echter een keerpunt. “Toen ik hoorde dat ze dit wilden invoeren, schrok ik,” deelt hij.
“Mijn kinderen zijn nog jong en begrijpen dit onderwerp niet. Ik vind dat ze in deze fase van hun leven nog niet met zulke complexe thema’s geconfronteerd hoeven te worden.”
Sander maakt zich zorgen over wat hij ziet als een snelle acceptatie van nieuwe ideeën die volgens hem voor kinderen niet altijd begrijpelijk zijn.
“Het voelt alsof onze kinderen ineens in een andere realiteit belanden, zonder dat er een duidelijk gesprek over gevoerd wordt,” zegt hij.
“Ik wil niet dat ze zich ongemakkelijk voelen bij iets simpels als een toiletbezoek. Voor mij is het duidelijk: jongens gaan naar de jongenswc, en meisjes naar de meisjeswc.”
Sander heeft geprobeerd zijn zorgen te uiten bij de schooldirectie, maar volgens hem was er weinig ruimte voor zijn bezwaren.
“Ik vroeg naar hun…”
Uitleggend hoe zij ouders en kinderen wilden voorbereiden op de verandering, verklaart hij dat “het deel is van een bredere trend en dat de school inclusiever wil zijn.”
Voor Sander bevestigde deze reactie dat zijn zorgen niet serieus werden genomen. Hij benadrukt: “Ze deden het af als iets onbelangrijks, maar voor mij is dit een principiële kwestie.”
Zijn standpunt is dat, hoewel hij het streven naar inclusiviteit waardeert, er grenzen zijn aan wat jonge kinderen zouden moeten begrijpen.
Verklarend zegt hij: “Mijn kinderen moeten zich op hun gemak kunnen voelen, zonder dat ze worden geconfronteerd met zaken die ze nog niet begrijpen.”
Zijn overtuiging is dat “we te snel stappen zetten zonder dat we stilstaan bij de impact op kinderen.” Hij benadrukt dat de keuze om zijn kinderen van school te halen niet zonder gevolgen was.
“Het was absoluut geen makkelijke beslissing,” deelt hij, “Mijn kinderen hadden hun vriendjes en vriendinnetjes daar. Het voelt alsof hun vertrouwde omgeving ineens verdwenen is.”
”Maar als ouder moet ik keuzes maken waarvan ik denk dat ze het beste zijn voor hun welzijn.” Sander kreeg uiteenlopende reacties in zijn directe omgeving.
“Sommige vrienden en familieleden begrijpen mijn beslissing volledig, anderen vinden dat ik het te groot maak,” aldus zijn mening.
“Toch kan ik niet zomaar meegaan met iets waar ik me ongemakkelijk bij voel, enkel omdat het gangbaar lijkt. We moeten ons afvragen of dit echt is wat we willen voor onze kinderen,” voegt hij toe.
Voor Sander is het cruciaal om normen en waarden in de opvoeding te handhaven. “Ik geloof dat kinderen baat hebben bij helderheid en structuur.”
“Het is van belang dat kinderen op een geleidelijke en begrijpelijke wijze in aanraking komen met complexe onderwerpen zoals genderneutraliteit,” vertelt hij.
Sander heeft besloten om zijn kinderen in te schrijven op een andere school waar genderneutrale faciliteiten niet aanwezig zijn.
“Het voelt geruststellend om te weten dat ze zich daar in een bekende omgeving bevinden. Op deze manier zullen ze op hun eigen tempo en op hun eigen niveau met deze onderwerpen te maken krijgen,” voegt hij toe.
De keuze van Sander heeft zowel voorstanders als critici opgeleverd. Hoewel sommige ouders zijn standpunt begrijpen, wordt het door anderen gezien als een te radicale reactie binnen een veranderende samenleving. Desalniettemin blijft Sander vasthouden aan zijn beslissing en de overtuiging dat dit het beste is voor zijn kinderen.
1. “Het is van belang dat kinderen op een geleidelijke en begrijpelijke wijze in aanraking komen met complexe onderwerpen zoals genderneutraliteit…”
2. “Hij heeft absoluut geen overeenstemming met de keuzes van deze basisschool!”
3. “Er zijn grenzen aan wat jonge kinderen zouden moeten begrijpen, vindt hij.”
4. “Hij was geschokt toen hij hoorde dat de school van plan was om dit in te voeren.”
5. “Hij zoekt een school waar zijn kinderen zich comfortabel en duidelijk voelen.”
