Al jaren worstelt Linda, 23, met het grote leeftijdsverschil tussen haar en haar vader, die inmiddels 78 jaar is.
Haar vader en zij hebben altijd een gecompliceerde relatie gehad, en Linda voelt hierover tegenstrijdige emoties. “Ik begrijp niet waarom hij op latere leeftijd nog vader wilde worden,” deelt ze met frustratie in haar stem.
De confrontatie met het feit dat haar vader door ouderdom beperkingen ervaart, terwijl haar leeftijdsgenoten nog fitte vaders hebben, is soms moeilijk voor haar om te verwerken.
Sinds haar jeugd heeft Linda zich anders gevoeld dan haar leeftijdsgenoten. “Als ik vaders van mijn vrienden zie die nog energiek zijn en leuke dingen doen, voel ik soms frustratie,” bekent ze openlijk.
Omdat haar vader haar op latere leeftijd kreeg, merkt Linda dat hij niet dezelfde vitaliteit heeft als jongere vaders doorgaans hebben.
“Ik ben soms jaloers op vrienden wiens vaders nog steeds actief plannen maken en volop genieten van het leven. Mijn vader is die fase al voorbij,” laat ze weten.
Onder Linda’s inzicht, komen gevoelens van jaloezie en teleurstelling voort uit een gevoel iets essentieels te hebben gemist.
In plaats daarvan vrienden die gemakkelijk een weekendje weggaan of met hun vaders sporten, moet Linda rekening houden met fysieke beperkingen door de leeftijd van haar vader.
“Soms voelt het oneerlijk, alsof ik een deel van mijn jeugd heb gemist,” verklaart ze. Hoewel ze begrijpt dat haar vader zijn redenen had, blijft het gevoel van iets dat ontbreekt.
Naast het gemis van een actieve vaderfiguur maakt de onzekere toekomst van Linda haar soms bezorgd. “Ik weet dat zijn ouder worden betekent dat onze tijd samen beperkt kan zijn. Dit besef komt harder aan naarmate ik zelf ouder word.”
Deze gedachte maakt haar verdrietig, maar wekt ook boosheid op. Linda worstelt met het feit dat haar vader op latere leeftijd toch voor het ouderschap heeft gekozen, wat voor haar als dochter grote gevolgen heeft.
Linda’s frustratie komt niet alleen voort uit de leeftijd van haar vader, maar ook uit de beperkingen die er zijn voor wat ze samen kunnen doen.
“Er is weinig ruimte voor spontane acties of lange uitstapjes. Het voelt alsof ik constant beperkt word door de situatie,” deelt ze.
Soms voelt ze zich machteloos en ziet ze de situatie als een gemiste kans. Linda merkt op dat het moeilijk voor haar is om hierover te praten met vrienden.
“Wanneer mijn vrienden praten over activiteiten met hun ouders, voel ik me alsof ik er niet echt bij hoor,” vertelt ze.
Ze worstelt met schuldgevoelens over haar frustraties, en probeert dankbaar te zijn. Toch blijft het verlangen naar een meer traditionele vader-dochterband aanwezig.
Ondanks zelden over haar gevoelens te praten, begint Linda zich af te vragen of er een manier is om vrede te vinden met de huidige omstandigheden.
Haar vader blijft haar met liefde en steun omringen, ondanks zijn leeftijd. Toch blijft er bij Linda het gevoel bestaan dat hun band anders had kunnen zijn als hij jonger was geweest.
“Het voelt soms als een gemis, maar ik wil hem niet tekortdoen. Eerlijk blijven naar mezelf is belangrijk,” overweegt ze.
1. Omdat overal rekening mee moet worden gehouden, vanwege zijn leeftijd.
2. Jaloezie naar anderen met fitte vaders is herkenbaar.
3. Ervaring van boosheid door het missen van leuke activiteiten.
4. Verwarring over de keuze van vader om op latere leeftijd vader te worden.
5. De vele beperkingen waar ze mee te maken heeft, vanwege zijn leeftijd.
